Fîçer - Şepol Mecîdpûr: Diya hespên Kurdî
Li gundê Sera nêzîkî bajarê Seqizê yê Rojhilatê Kurdistanê, Şepol Mecîdpûr fêrgeheke taybet a xwedîkirina hespên Kurdî damezrandiye. Şepol sala 1988an li Silêmaniyê ji dayik bûye û heta heft saliya xwe li wir jiyaye, paşê malbata wê vegeriyaye Bokana Rojhilatê Kurdistanê.
Hespên Şepolê hemû ji nijada hespên Kurdî ne ku bihayê hinekan digihêje 8 hezar dolarî.
Salane 12 canî li hîngeha wê ji dayik dibin. Li gorî Şepolê, divê hesp di xwezayê de bijî lewra rojane ji saet heftê sibehê heta pêncê êvarê derfetê dide wan li derve bimînin. Ev jî alîkariya wan dike ku nexweş nebin û rastî rewşên derûnî neyên.
Şepol wekî dayikeke dilsoz bi hespên xwe re tevdigere. Ji sê rojiya wan dest bi perwerdekirina wan dike. Bi gotina wê: "Perwerdekirina hespan wek perwerdekirina mirovan e, temenê perwerdekirina hespan ji jidayikbûnê heta berî dema balixbûnê ye."
Çavdêriya tenduristiya hespan beşeke girîng a karê Şepolê ye. Hefteyê du caran heta sê caran siman don dike û rojane wan paqij dike. Ew sim wek "dilê duyem ê hespan" bi nav dike û dibêje "dema ku sim kul dibe, kulbûn diçe hemû beşên laşê hêsp."
Dijwartirîn karê Şepolê wê demê ye ku mehîn nêzîkî dema çêlikanînê dibin. Divê şev û roj çavdêriya wan bike û caniyên pitik biparêze. Şepolê dibêje: "Dema ku canî ji dayik dibe, bi taybetî bîst û çar saetên yekem, gelek kar hene divê bên kirin. Canî ku tê dinyayê gelek caran nikare şîr bixwe, divê ez alîkariyê bidimê."
Yek ji dijwartirîn karên Şepolê, ji şîrvekirina caniyan e. Wek ku dibêje: "Ji şîr vekirina caniyan pir pir zehmet e, ji ber ku tu têkiliya sozdarî ya di navbera dayik û zarokê de diqetînî."
Şepol Mecîdpûr ne tenê rahênera hespan e, lê belê hunermed, aktor û nivîskar e jî û xwediya sê pirtûk û çendîn kurteçîrokan e. Lê belê piraniya dema xwe bi hespan re derbas dike.
Ji ber karê xwe, li çendîn festîvalan li Îranê xelat wergirtine û wek jineke bihêz a Kurd hatiye nasandin. Ew mînakeke baş e ji bo parastina mîrateya çandî ya Kurdan di warê hespvanî û xwedîkirina hespên resen ên Kurdî de.
Hespên Şepolê hemû ji nijada hespên Kurdî ne ku bihayê hinekan digihêje 8 hezar dolarî.
Salane 12 canî li hîngeha wê ji dayik dibin. Li gorî Şepolê, divê hesp di xwezayê de bijî lewra rojane ji saet heftê sibehê heta pêncê êvarê derfetê dide wan li derve bimînin. Ev jî alîkariya wan dike ku nexweş nebin û rastî rewşên derûnî neyên.
Şepol wekî dayikeke dilsoz bi hespên xwe re tevdigere. Ji sê rojiya wan dest bi perwerdekirina wan dike. Bi gotina wê: "Perwerdekirina hespan wek perwerdekirina mirovan e, temenê perwerdekirina hespan ji jidayikbûnê heta berî dema balixbûnê ye."
Çavdêriya tenduristiya hespan beşeke girîng a karê Şepolê ye. Hefteyê du caran heta sê caran siman don dike û rojane wan paqij dike. Ew sim wek "dilê duyem ê hespan" bi nav dike û dibêje "dema ku sim kul dibe, kulbûn diçe hemû beşên laşê hêsp."
Dijwartirîn karê Şepolê wê demê ye ku mehîn nêzîkî dema çêlikanînê dibin. Divê şev û roj çavdêriya wan bike û caniyên pitik biparêze. Şepolê dibêje: "Dema ku canî ji dayik dibe, bi taybetî bîst û çar saetên yekem, gelek kar hene divê bên kirin. Canî ku tê dinyayê gelek caran nikare şîr bixwe, divê ez alîkariyê bidimê."
Yek ji dijwartirîn karên Şepolê, ji şîrvekirina caniyan e. Wek ku dibêje: "Ji şîr vekirina caniyan pir pir zehmet e, ji ber ku tu têkiliya sozdarî ya di navbera dayik û zarokê de diqetînî."
Şepol Mecîdpûr ne tenê rahênera hespan e, lê belê hunermed, aktor û nivîskar e jî û xwediya sê pirtûk û çendîn kurteçîrokan e. Lê belê piraniya dema xwe bi hespan re derbas dike.
Ji ber karê xwe, li çendîn festîvalan li Îranê xelat wergirtine û wek jineke bihêz a Kurd hatiye nasandin. Ew mînakeke baş e ji bo parastina mîrateya çandî ya Kurdan di warê hespvanî û xwedîkirina hespên resen ên Kurdî de.
Belav bike li ser
