Fîçer - Mîrateyeke çandî ku wek çavkaniya dahatê tê parastin

Li Rojhilatê Kurdistanê, hunereke kevnar bi destê jinên pispor berdewam dike. Xalîçeya Kurdî ku bi rengên xwe yên zindî û nexşên xwe yên taybet tê naskirin, ne tenê beşekî girîng ê çanda Kurdî ye, lê çavkaniyeke girîng a dahatê ye jî ji bo malbatên Kurd.
Saniye Şukrî, yek ji xalîçevanên Kurd, dibêje: "Du cureyên me yên sereke yên xalîçeyan hene - xalîçeya Kurdî ku ji nêzîkî 20 rengan pêk tê û tablo xalîçe ku ji 100 heta 160 rengan pêk tê." Ew diyar dike ku ji ber hêsaniya xebata li ser xalîçeya Kurdî ku rengên wê kêmtir in, piraniya kargehan niha vî cureyî berhem tînin.
Di pêvajoya çêkirina her xalîçeyekê de, sê jin bi hev re dixebitin û sembolên çanda Kurdî li ser xalîçeyan dineqişînin, ku ev jî dibe sedema berhemanîna şahesereke ku rengvedana kelepûra Kurdewarî ye.
Mehmûd Semaî, xalîçefiroşekî bi ezmûn e ku zêdetirî nîv sedsalê di vî warî de kar dike, behsa xalîçeya "Oxil Beg"ê dike wek nimûneyeke kêmpeyda û bêhempa ku niha nayê bidestxistin.
Tevî guherînên serdemê, ev pîşeya kevnar berdewam e û roleke girîng di jiyana aborî û çanda Kurdî de dilîze. Hewldanên ji bo parastina şêwazên kevneşopî yên çêkirina xalîçeyan û bikaranîna keresteyên xwezayî, ji bo parastina vê mîrateya çandî ji bo nifşên dahatû girîng in.
Xalîçeya Kurdî ne tenê berhemek ji bo xemlandina malan e, lê çîroka berxwedan û afirîneriya jinên Kurd e ku di dema sedan salan de karîne hunerekê biafirînin ku bala cîhanê kişandiye.