Fîçer - Şivanên Çiyayê Asosê – Jiyaneke xwerû di nav xwezayê de

Li quntara Çiyayê Asosê, dûrî qerebalixa bajarvaniyê, çend malbatên koçer jiyanek xwerû derbas dikin. Ew ji destpêka biharê heta dawiya payîzê li gundê Libaneyê ku ser bi Qezaya Dûkanê ye bi cih dibin. Mihemed Ebdullah, panzdeh sal e şivan e, rojane rêyên zehmet û dijwar ên çiyayan dibire ji bo xwedîkirina pezê xwe. Zêyê biçûk û deştên kesk, ev herêm kirine çêrgeheke berhemdar.

Mihedîn Ebdullah, ajaldarekî bi ezmûn, vê erdnîgariya taybet wekî beşek ji mîrateya xwe ya çandî dibîne. Bi şev, gava ku tarî baskê xwe bi ser çiyayan de dikişîne, şivan bi dorê heta ber destê sibê çavdêriya pezê xwe dikin û ji tirsa êrîşa guran bi hişyarî pasevaniyê dikin.

Sermaya zozanan, ku car caran digihîje çar pileya Celsius, wan neçar dike ku li dora agirekî biçûk bicivin. Bi vexwarina çaya germ û gotina stranên Kurdî, hêz vedigere bedenên wan ên westiyayî. Ev çîroka jiyana sade ya şivanên Asosê ye, jiyanek ku rojane bi hilatina rojê ji nû ve dest pê dike, çandeke kevnar a koçeriyê ku hêj li Kurdistanê berdewam dike, nîşan dide.