Kürt çağı mı?

2015'le birlikte Türk devletinin Kuzey Kürdistan'da yaptıklarını hangi ölçüye vuracağız? Kürtlüğü çağrıştıran herşeyi tahrip ediyor. Sadece işlevsiz parlamentoda sınırlı bir HDP varlığına izin var, o da legal potansiyeli kontrol amacıyla olsa gerek.

 

İki değişimin altını özellikle çizmek gerekir. Kürtlerin legal çalışması terörle eşdeğer görülüyor. Tutuklu Kürtler ağırlıklı bu aynılaştırmanın kurbanı.

 

Diğeri sokak gücüdür. Türkiye bu konuda uzman. 1920-1940 dönemi, iktidarın katilleriyle ünlü. 1970'lerde silahlı sokak gücü MHP idi. 1980-1990'larda JİTEM'den köy korucularına kadar örgütler çeşitlendi. Mevcut iktidar tümünden 'cömert', sokak gücüne yasa güvencesi veriyor.

 

Tepki nedeniyle geri adım atar gibi yapıyor, ama altyapısı çoktan hazır. Böylesi iktidarlar sokak gücü olmadan olamazlar. Çünkü lügatlarında kaybetmek ve gitmek yoktur. Çok iyi biliyorlar ki, gittiler mi tam giderler.

 

Kendilerine kutsallık veriyorlar. Muhalifin adı, "terörist"tir, "hain"dir. Onlara karşı Cihat, görevdir. Irkçı zehir, lümpen kültür, yoksulluk, toplumun bir bölümünü katil durumuna getirebiliyor. İktidar aşkı öyle şey ki, acı sonu bile bile oyunu tekrarlamaktan kaçınmazlar.

 

Kürtlerden daha iyi hedef mi olur?

 

Irkçı-militarist aygıt, sersemlettiği kitlelerine hedef göstermek zorundadır: Kürtler. Örgüt adıyla Kürt halkına düşmanlık yapılıyor.

 

Türk muhalefetinin tutumu, iktidarın işini kolaylaştırıyor. Devlet ideolojisinin etkisiyle iktidarın ırkçılığına eklenti oluyor, özellikle Kürtlere karşı.

 

Diktatörün seçimle gitmesi enderdir. Devlet otokratın iktidar örgütüdür. Ama iç muhalefet uluslararası muhalefetle birleşirse, diktatörün seçimle gitmesi mümkün. Konu Türkiye ise bugün bu etkide bir muhalefetten bahsedilemez.

 

Muhalefet Kürtleri devlete kurban sunduğu, kendini parlamentoya hapsettiği sürece, iktidar hiçbir şeyden korkmaz.

 

Yine de her zulmün sonu vardır

 

Türk ve Kürt muhalefetinin gücü ve bölge denklemleri, Türk iktidarının geleceğini belirleyecektir. İktidarın çılgınlıkları da zorunlu sona katkı yapabilir.

 

Konu Kürtler ise, bugünkü resim aldatıcıdır. Yasak, korku, tutuklama, açlık, tehdit, ölüm ve yıkım, umutsuzluk yaratabilir. Ama insan direngen, onurlu bir varlıktır. Onur, hakareti, zulmü unutmaz.

 

Zulmün sultanı, İslam dinini cinayet ve yıkım için kullanıyor. Olayı yorumlamada ve mahkum etmede çok zayıf kalıyoruz. Demek ki dini hiç bilmiyoruz. Bilenler de sahtekar davranıyor. Parti ya da şahıs, dini demagojinin arkasına gizlenip kendi halkına karşı işlenen suçlara ortak olanlarımız az değil. Kürt evliya olsa da, Kürt kokusu geldikçe, Türk ırkçısı ondan nefret edecek, vuracaktır.

 

İkiyüzlülüğün, ölümün, yıkımın sultanı elinde Kudüs bayrağı, Hakkari ve Şırnak 'zafer' ziyaretleri yaptı. Söylenecek sözümüz olmalı. Vicdan konuşmalı, namus konuşmalı.

 

Güney Kürdistan

 

Referandum sonrası süreçte Kürt halkının düşmanları baskın çıktı. Düşünce ve örgütlenme kapasitemiz olayların hızına yetişemedi.

 

Resmi muhatap Bağdat. Dikkat! Durduk yere ona olumlu misyon yüklememeliyiz. O kendi başına değil. Üç devletin anlaşmasını yürütüyor.

 

Şimdilik ipler Bağdat'ın elinde gibi. Ama Arap toplumu sorunlarla yüklü. Ne zaman, nasıl patlayacağını bir tanrı bilir. Güney bu sorunlara bulaşmamalı, farklılığını korumalıdır. Bağdat Tahran'a bağlı oldukça, asla adil ve demokrat bir muhatap olmayacaktır.

 

Tahran ve Ankara fırsat bu fırsat, ABD'nin oluşturduğu statükoyu iyice deldiler. ABD'nin buna neden katlandığı sorulabilir. Ama vaka şu ki, Tahran ve Ankara Güney'de çok daha cüretkarlar. Gölgede kalan çok büyük bir tehlike bu.

 

İç birlik, yönetim ve partileriyle bütünleşmiş halk uyanışı, bu belirsizliklere ve sorunlara cevap olmayacak mıdır? İşte Güney'in yol haritası. 2018'de Güney'in bize en iyi müjdesi bu olur.

 

Batı Kürdistan

 

Suriye savaşının başlangıcında Batı Kürdistan'ın bugünkü durumunu düşünmek imkansızdı. Mücadele ve kan ürünü.

 

Suriye savaşı bitiyor mu, yoksa yeni bir savaşın başlangıcı mı, belirsiz.

 

Kürt olayı, Rusya-Türkiye-İran platformu ve çelişkileri içinde gidip geliyor, Rusya-ABD, Türkiye-ABD çelişkileri içinde de. Bağdat'a yaptırdıklarını, Şam'a da yaptırmak istiyorlar. Konuda Rusya, ABD'den daha fazla söz sahibi.

 

Ankara, Batı Kürdistan saplantısını Suriye'deki başarısızlığını gizlemede kullanıyor. Her türlü çılgınlığa başvurabilir. Ama ciddi bir sorunu var, diğerleri saplantısının, çıkmazın farkında. İyi bir eğlence konusu. Peki Ankara halkını "Kürt terörüyle" daha ne kadar kandırabilecek?

 

2018'i bekliyoruz. Siyasi platformların rolü artabilir. Kürtler temsil edilmeli, ama ürün yaratanlar olmalı bunlar. Onlar değilse, Kürt adını taşıyorsa da asla Kürtleri temsil etmeyecektir.

 

2018 anlayışta, tutumda yenilenme yılı olsun

 

Birkaç yıl önce gururla Kürt çağından bahsediyorduk. Kuzey direnişinin kırılması ve Güney Kürdistan'daki acı deneyden sonra kimse bahsetmez oldu. Yine de umudu tazelemenin gerekçeleri çok. Düşmanı tanıdık. Kürt toprağına göz koyan her devlet Kürt düşmanıdır. Bir parçasına düşmanlık yapan, tüm Kürdistan'ın düşmanıdır. Zayıflığımızı tanıdık. Nasıl güç olunacağını öğrendik. Yeni yıla inançlı girmek için nedenimiz çok.