Kürt tiyatrocu İsmail Mamo, gezici sinema projesini Kobani'ye taşıdı.
Düsseldorf (Rûdaw) - Kürt tiyatrocu ve yazar İsmail Mamo, gezici sinema projesini Rojava'nın Kobani kentine taşıdı.
Kobanili İsmail Mamo, IŞİD'e karşı verilen savaşın ardından Hollanda'ya göç etti ancak doğup büyüdüğü toprakları hiçbir zaman unutmadı. Diasporada sanatı kendine yoldaş edinen Mamo, bu yolla Kobani ve Hollanda arasında bir köprü kurdu.
Hollanda'da tiyatro eğitimi alan İsmail Mamo, gezici sinema projesini Kobani'ye götürdü ve kendi hayatını anlatan bir kitap yayımladı.
Direnişiyle dünyada ün salan Kobani'den binlerce hikaye çıktı. Bunlardan biri de 10 yıl önce Kobani'den ayrılarak Hollanda'da yeni bir hayata başlayan 29 yaşındaki İsmail Mamo'nun hikayesi.
Kobani'ye geri döndü
Doğduğu topraklara duyduğu sevgi, onu 2024 yılında bir kez daha Kobani'ye geri götürdü. Orada gezici sinema projesini hayata geçirdi. Ekibiyle birlikte köy köy dolaşarak Kobani halkına filmler izletti. Savaşın iz bıraktığı köylerde, sinemayla çocukların yüzüne tebessüm ve umut ekti. Aklından hiç çıkmayan bir sahne var. İsmail Mamo, o anı şöyle anlatıyor:
"'Azad' filmindeki şarkı bittiğinde, filmin ardından bir çocuğun ayağa kalktığını, ellerini arkasına koyduğunu ve evindeymiş gibi şarkıyla birlikte yürüdüğünü gördüm. Bu duygu o gece beni ağlattı, çünkü o an bir çocuğu mutlu etmiştim. O sahne hiç aklımdan çıkmıyor."
“Anne ben kriz değilim”
İsmail'in hikayesi sadece sinema perdesinde ve tiyatro sahnesinde kalmadı. Bir mülteci olarak yaşadıklarını bir kitapta topladı. Kitabın adı kısa ve güçlü bir mesaj taşıyor: "Anne ben kriz değilim." İsmail Mamo, bu ismin nedenini şöyle açıklıyor:
"Medyada her yerde sürekli mülteci krizinden bahsediliyor. Ben de bir mülteci olduğumu ama 24 saat çalıştığımı ve onlara kimliğimi göstermek istediğimi gördüm. Bana hep 'kriz' diyorlardı. Ben de anneme bir mesaj yazdım. Sorunlarımdan her bahsettiğimde, bir sorun veya kriz olmadığımı söyledim. Kitabımın adını da 'Anne, ben bir kriz değilim' diye koydum."
İsmail, kahramanının Baran olduğu bu kitapta, sade bir dille kendisinin ve tüm mültecilerin duygularını ve deneyimlerini dile getiriyor.
İsmail Mamo bu kitap üzerinde dört yıl çalıştı ve Mart 2024'te yayımladı. Hollanda toplumunun bir parçası olduğunu ve sanatının her iki kültürü de zenginleştirdiğini belirten İsmail Mamo, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Biri bana 'Kültüründe olan bir şeyden bahset' dediğinde, o zaman kim olduğumu ve bir sorun olmadığımı hissediyorum. Bu yüzden, kendi kültürümü onların kültürüyle harmanladığımda, her iki kültürümüz de zenginleşiyor. Bu nedenle tekrar ediyorum, ben bir kriz değilim."
Sanat aşkı nasıl başladı?
İsmail Mamo’nun sinema aşkı Rotterdam Şehir Tiyatrosu'nda başladı. İsmail Mamo o günleri şöyle anımsıyor:
"Rotterdam’a geldim, tiyatro ve sinemaya burada başladım. Haftanın dört gününü burada geçiriyordum. Hem çalışıyor hem de gelip tiyatro oyunları izliyordum. Buradaki insanlar, üniversiteye gidip tiyatro okumaya hazır olana kadar bana çok yardımcı oldular. Kamptayken bizi sinemaya getirmişlerdi. 19 yaşımda ilk defa büyük bir ekranda film izliyordum. Duygularımı sarsan bir şeydi."
İsmail Mamo, bugün sanatıyla hikayesini anlatıyor. Gelecekte birçok başka proje gerçekleştirmek istiyor; bunlardan biri de Rojava'da kalıcı bir sinema inşa etmek.
Onun hikayesi, Kobani'de başlayıp Hollanda'da sanatla filizlenen bir umut hikayesi.
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın