Recco İtalya'nın Cenova kentine bağlı şirin kasabadır. Yeşil ve görkemli dağların kucağındaki bu gönül çelen kasaba, turistlerle doludur. Kürt halkının ve Kürdistan meselesinin önemli bir dostunu, Recco'da saygıdeğer bir hanımefendi Laura Schrader'in ziyaret ediyoruz.
Laura Schrader'i ilk kez 2000 yılında İtalya'nın kuzeyindeki Torino şehrinde gördüm. O zamanlar Laura, 25 yıldır Kürdistan hakkında yazıyordu. Bu yıl ise Laura'nın Kürdistan için yazma, aktivizm ve destek verme süresi tam 50 yıla ulaştı. 50 yıldır Laura Schrader, İtalya gibi önemli bir ülkede sessizlerin sesi olmayı başardı.
Laura'nın Kürt ve Kürdistan meselesi için verdiği 50 yıllık mücadelenin anısına bir ziyaret yapılması gerekiyordu. Ben de bu vesileyle Kürdistan dağlarının bir demet gülünü ve teşekkürlerini götürdüm. Laura ve eşi Lino, bu ziyaretimizden ve incelikli jestimizden son derece memnun kalarak bizi büyük bir misafirperverlikle karşıladı.
Laura ile eşsiz bir röportaj gerçekleştirdik. Bu röportaj, Laura'nın ve onun 50 yıl boyunca Kürtlerin sesini İtalyanlara ulaştırma hikayesinin anlatılacağı bir belgeselin temel direği olacak. Laura'ya sorularımı yöneltmeden önce, boynundaki kolye dikkatimi çekti. Merak edip sorduğumda, Laura şöyle cevap verdi:
"Bu bir Kürt kültür sembolü; Zerdüşt dinine, daha doğrusu Ahura Mazda'ya dayanıyor. Hep boynumda taşıyorum, bu bana oğlumdan bir hediyedir. Oğlum, adını kolyenin arkasındaki sembole kazımıştı. Oğlum bir yıl önce vefat etti. Bu, kadına saygı duyan, doğayı seven ve tarım işine değer veren bir dinin sembolüdür."
Laura Kürtçe bilmemesine rağmen, sürekli olarak İtalya'daki Kürtlerden, özellikle de üniversite eğitimi için orada bulunanlardan eğitim konusunda destek almış. Kürdistan hakkında bilgi edinmenin çok zor olduğu o dönemde, Kürdistanlı öğrenciler Laura için önemli bir kaynak oldu ve ona sürekli bilgi aktardılar. Laura da bu bilgileri ve olayları layık bir dille kaleme alarak İtalyan okuyucusunun beğenisine sundu. Laura, Kürdistan'ın acısını ve kültürünü aktarmada akademik bir dil değil, anlatıcı ve yumuşak bir dil kullanmayı tercih etti. Ona göre akademik dil ve akademik çalışmalar geniş kitlelere yayılmıyor.
Onun amacı, Kürdistan'ın hikayesini olabildiğince çok kişiye ulaştırmaktı. Bu motivasyonun kıvılcımı 1975'te, Kürdistan devriminin çöküş felaketiyle karşılaştığında çakılmış. O dönemde seyahat yazarı olarak çalışan Laura, devrimin trajik sonuna tanıklık etmiş. Kendi ifadesiyle, "O dönemde Filistin meselesi tüm haber ve medyayı kaplıyordu." Laura, devrimin trajedisi kadar Kürt meselesine yönelik uluslararası hüzün verici sessizliği de fark etmiş. İşte bu sessizlik, Laura'nın sesini yükseltmesine ve Kürdistan'ın sesi olmasına sebep oldu. 1975'te, Kürdistan'ın Ortadoğu'nun büyük meselesi olduğuna dair ilk makalesini kaleme aldı.
Bu konuda Laura şöyle diyor: "Kürt meselesi benim için önemliydi, Kürtlere yapılan o zulme duyarlıydım, büyük bir zulüm... Elimden gelen her şeyi yapmaya çalıştım; araştırarak, soruşturarak ve yazarak. Her şeyden önce bu işi kendim için yapmak istedim. Bu konuda bana yardımcı olan tüm Kürtlere teşekkür ederim."
Laura gazeteci olarak ilk kez 80'lerde Kürdistan'a gidiyor. Kuzeyde, Kürt insanının dilinin yasaklandığını görüyor. Bu gerçeği yaşadığında büyük bir şok geçiriyor, bir millet kendi dilinde konuşamıyor.
1991'de ayaklanmasından hemen sonra Güney Kürdistan'a gidiyor. Baasçıların Kürdistan'da neler yaptığını kendi gözleriyle görüyor; Qaladze'deki toplu mezarlardan Halepçe'ye kadar. Tüm bu hikayeler, Laura'nın kitaplarında hayat buluyor. Kürdistan hakkında 200 bin baskı yapmış kitapları var.
Tüm bu felaketler içinde Laura'nın dikkatini çeken şey ise Kürt insanının pes etmemesiydi. Felaketten ayağa kalkan, ancak direniş dolu bir ruhla şarkılar söyleyen, müzik dinleyen ve halay çeken bir insan topluluğu... Laura'nın kitaplarının özünü, Kürdistan'ın ve Kürt insanının bu hikayeleri oluşturuyor.
Laura ve eserleri hakkında burada çok bir şey söylemek istemiyorum, çünkü amacım tüm bilgi ve sahnelerin, Laura Schrader'e özel bir belgesel izleme deneyimi içinde görülmesi. Bu çalışma gelecekte Rûdaw'da yayınlanacak.
Laura'nın sözlerinde ve yüzünde derin, büyük bir hüzün hissediliyordu; bu, yaklaşık bir yıl önce oğlunu kaybetmenin acısıydı. Kürt meselesini taşımak yetmezmiş gibi, bir de ciğerparesinin ölümüyle sınanmıştı. Senin acını paylaşıyoruz ey sevgili ve merhametli anne.
Laura Schrader; cesur, zeki bir kadın, özgür bir yazar. Bir kadının 50 yıl bir dava hakkında konuşması, bir kadının Kürt meselesi hakkında konuşması ve Kürdistan davası hakkında yazması ne kadar da önemli. Bir hanımefendinin elli yıl sessizlerin sesi olması. Laura’yla söyleşimizi tamamladığımızda, birbirimize sarıldık; o sarılış, bir annenin kucağındaki huzuru taşıyordu. Ellerini saygıyla öptüm, burada da, orada da aynı duyguyla yineliyorum: Teşekkürler ve sevgiler, Laura Hanım. İnsanlığınıza ve sesinize teşekkür ederim.,
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın