Fethullah ELÇİ
Bilindiği üzere dün (25 Aralık), amcamız merhum Şerafettin Elçi’nin vefatının, aramızdan ayrılışının yıl dönümüydü. Kendisini rahmetle, hasretle ve saygıyla anıyorum. Mücadelesinin önünde saygı ve minnetle eğiliyorum.
Birçok ortamda ve sosyal medya mecralarında kendisiyle ilgili bazı eleştirilere, hatta eleştiri sınırını aşan haksız ve hadsiz ithamlara denk geldim ve hâlâ geliyorum. Kendisini hedef alan bu eleştiri ve kırgınlıkların sebebi ise; yaşamı boyunca savaşa ve şiddete karşı olması, var olan sorunların müzakere ile çözülmesi gerektiğini savunması, PKK’ye ve o günkü adıyla BDP çizgisine muhalif olması; ancak ömrünün son dönemlerinde BDP’den aday olduğu ve siyasi yaşamına ters düşecek şekilde “U dönüşü” yaptığı iddiasıdır. Bu nedenle kendisini eleştiriyorlar.
Oysa Mam Şerefeddîn Elçi’nin siyasi yaşamını ve mücadelesini iyi bilenler, okuyanlar ve kendisini tanıyanlar bunun böyle olmadığını çok iyi bilirler.
Mam Şerefeddîn Elçi hiçbir zaman bir koltuğa, makama ya da mevkiye tenezzül etmemiştir. Kaldı ki siyasi yaşamında milletvekilliği, bakanlık ve parti genel başkanlığı yapmış; Türkiye’de ve Kürdistan’da Kürtlerin inkâr edildiği, “Kürt” kelimesinin dahi yasak olduğu bir dönemde “Ben Kürdüm ve Türkiye’de Kürtler vardır” çıkışı ve onurlu duruşuyla tanınmış; bu uğurda cezaevi sürecini yaşamış, Yüce Divan’da yargılanmış ve siyasi yasaklara maruz kalmış bir insandır.
Yanlış bilinen ve hedef hâline gelmesine sebep olan bu konuya dair bilgilendirme amacıyla sizlerle bir meseleyi paylaşma gereği duyuyorum. Bunu, bizzat meselenin canlı şahidi olan oğlu Mam Hêja Elçi’den dinlediğim şekliyle aktaracağım.
Merhum Şerafettin Elçi’nin ofisinde Mam Hêja Elçi’yi ziyaret etmiştik ve kendisine bu meseleyi sormuştum. Cevabı şu şekildeydi:
“O dönem merhum Mam Celal Talabani Irak Cumhurbaşkanıydı. Babamla ofisimizdeyken YNK Türkiye/Ankara Temsilcisi Behroz Galali beni aradı. ‘Sayın Cumhurbaşkanı Celal Talabani, Şerafettin Bey’le görüşmek istiyor’ dedi. Telefonu babama verdim. Mam, ‘Ben bir konuyu sizinle konuşmak için Ankara’ya geleceğim’ deyince, babam Mam Celal’in nezaketine nezaketle karşılık verdi ve ‘Siz zahmet etmeyin Sayın Cumhurbaşkanı, ben geliyorum’ dedi. Ertesi gün İstanbul’a geçtik. Çırağan Otel’de kendisine ayrılmış özel bölümde görüştük.
Mam, Kürtler arasındaki birlik ihtiyacından ve bunun öneminden bahsetti. Daha sonra, ‘Eğer söz konusu birliğin bir gereği olarak adaylık teklifi gelirse kabul eder misiniz? Siz Kürtlerin nazarında değerlisiniz’ dedi.
Babam da şöyle cevap verdi: ‘Sizin de iyi bildiğiniz gibi ben Kürtlerin birliğini çok önemserim. Bu yönde her zaman fedakârlık yaptım, şimdi de ne gerekiyorsa yapmaya hazırım. Ancak bir elde silah, diğer elde barış olmaz. Silahlı mücadelenin dönemi çoktan kapanmıştır. Müzakereyle çözümü ve barışı aramak gereklidir. Ben bunu yıllardır söylüyorum ama beni dinleyen yok. Silahlı iki güç, yani devlet ve PKK, Kürtleri kriminal bir pozisyonda tutuyor. Sanırım bu durum devletin/TSK’nin işine geliyor. Bence mesele parlamentoda çözümlenebilir. Eninde sonunda olacağı budur zaten. Kürtlerin mutlaka anayasal hakları olmalı. Bu hakları dile getirecek ve savunacak temsilciler gereklidir. Parlamento dediğim şey budur. Sayın Cumhurbaşkanı, ben partinin yapısını biliyorum. Kendi iradeleriyle hareket etmediklerini siz de biliyorsunuz.’
Irak Federal Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Mam Celal, ‘Rica ediyorum Şerafettin Bey, size gelmek istediklerinde kapınızı onlara kapatmayın’ dedi.
Babam da ‘Benim kapım her zaman herkese açık olmuştur, ne zaman isterlerse buyursunlar gelsinler’ dedi.
Daha sonra parti (BDP) ileri gelenleri, kalabalık bir grup hâlinde babamın Ankara’daki ofisine geldiler. ‘Şerafettin ağabey, biz nihayet sizin çizginize geldik’ dediler. Ardından adaylık teklifi geldi ve babam bu teklifi kabul etti. Ancak Şerafettin Elçi, BDP tarafından desteklenen “Emek, Demokrasi ve Özgürlük Bloğu” içinde yer aldı. O blokta yer alan bütün adaylar bağımsız adaydı. Şerafettin Elçi de öyleydi. Kurucusu olduğu KADEP’in (Katılımcı Demokrasi Partisi) genel başkanıydı ve vefat edene kadar da öyle kaldı.”
Hepinizin bildiği gibi o dönem Barış ve Demokrasi İttifakı ile farklı siyasi görüş ve çizgide olan birçok kişi seçim sürecine dâhil oldu ve bölgede bir heyecan, sevinç atmosferi yaşandı. O seçimde başarı elde edildi. Mam Şerefeddîn hiçbir zaman PKK’li ya da BDP’li olmadı. Siyasi yaşamı boyunca çizgisini ve benimsediği fikirleri savunmaktan hiçbir zaman geri durmadı.
Meclis’te bağımsız milletvekili olarak mücadelesine devam etti; Kürt meselesinin çözümüyle ilgili üzerine düşen ne varsa yapacağını savundu ve hep bu istikamette yürüdü. Sonrası ise hepimizin malumu: hastalık süreci başladı ve bu süreçle meşgul olmak zorunda kaldı.
Eleştiri yapan, hatta eleştirinin de ötesine geçip hakaret eden bazı arkadaşların Mam Şerefeddîn Elçi’ye haksızlık yaptıklarını bilmelerini isterim. Mam Şerefeddîn Elçi’nin kişiliği ve siyasi hayatı, bu hakaretlerden, etik dışı ve uygun olmayan ithamlardan beridir; yaşam pratiğiyle apaçık ortadadır. Mam Şerefeddîn Elçi, yaşamı boyunca Kürt ulusunun birliğini, özgürlüğünü ve dünyadaki diğer uluslar gibi statü elde etmesini savundu ve bunun için mücadele etti.
Yazımı, Mam Şerefeddîn Elçi’nin Kürdistan siyasi mücadelesindeki yeri, önemi ve bıraktığı ize dikkat çekmek amacıyla; Başkan Mesud Barzani’nin Cizre ziyaretinde Mam Şerefeddîn Elçi’nin kabri başında yaptığı konuşmayla sonlandırmak istiyorum:
“İnanıyorum ki bu nadide şahsiyetin yeri cennettir. Büyük bir insandı. Biz de kabrine gelip bir Fatiha okumak istedik. Onun kabrine gelerek Fatiha okumak benim için şereftir. Rabbim onu da bizi de cennetine nail eylesin.”
Tekrar büyüğümüz, amcamız Mam Şerefeddîn Elçi’yi rahmetle, minnetle, saygıyla ve özlemle anıyorum.
(Yazılar, yazarların görüşlerini yansıtmaktadır. Rûdaw Medya Grubu'nun kurumsal bakış açısıyla örtüşebilir ya da örtüşmeyebilir.)
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın