Geçen hafta, İslamiyet denildiğinde akla gelen ilk devletlerden olan Mısır’da 150 televizyon tarafından canlı yayınlanan tarihi bir törene tanık olduk.
Tarihte eşi benzeri görülmemiş bu törene Mısır devleti 1 milyon dolar masraf edip ülkelerinin tarihi olan 18’ü erkek 4’ü kadın olmak üzere toplamda 22 Firavun mumyasını Kahire’deki müzeden 38 milyon dolar harcama yaptıkları Giza’daki müzeye götürdüler.
Bu tören gerek organizasyonu gerek İslam ülkesi olmasındandır ki uzun yıllar konuşulacağı benziyor.
Öte yandan ” tarih” dediğimiz kitapta ise kendisine şimdiden en güzel sayfada yer edindi bile.
Şüphesiz bu muazzam görsel şov tarihçiler ve arkeologlar için göz kamaştırıcı fakat bununla bitmiyor aynı zamanda ince mesajlar da barındıran karelere de tanıklık ediyoruz.
Bu karelerden ilki İslam ülkesi olan Mısır devletine -aynı zamanda hafız olan Cumhurbaşkanı Abdülfettah Said Hüseyin Halil es-Sisi dönemine- mal olmuş 22 Firavun mumyasının alandan taşınması esnasında saygı duruşu ile uğurlanmasıydı.
Diğer bir kare ise buna benzer bir şekilde Firavunlar geçerken top atışı yapan Müslüman Mısır askerlerinin firavunlar karşısında diz çöküp saygıda kusur etmemesiydi.
Bu olay bir İslam ülkesinde asla rast gelinmeyecek anlar olduğundan bir hayli şaşırdım.
Biraz düşününce aslında burada Mısır devletinin 22 Firavun’a saygı göstermekten ziyade tarihlerine saygı duydukları sonucuna vardım.
Yani Sisi ve Mısır askerlerinin saygısı tarihlerine karşı alkış toplayacak bir nitelikteydi.
Bu konuya Mısır halkının nasıl baktığını da öğrenmek için bir arkadaşım üzerinden seküler ve dindar kişilere bu soruyu yönelttim.
Halkın büyük bir bölümünün sahiplendiğini ve firavunların onların tarihi olduğundan pek itirazları olmamış. İtiraz eden küçük bir kesim ise bu törene yapılan masrafların eğitime ve halka dağıtılmamasından şikayetçi olmuşlar.
Fakat bu kesim, bu törenin bir yandan da turistleri buraya getirmek için yapıldığını pek düşünememişler.
O iki tarihi hareketi düşünürken aklıma o an Kürtler geldi.
Aklıma gelen örnek ise şuydu: Seküler Kürtler için bir anlam ifade etmeyen ve bunun sonucunda Türkler tarafından rahatlıkla Türkleştiren ecdadımız Selahaddin Kurdi’ydi.
Acaba Kürtler bir gün devlet sahibi olursa ve ecdadımızın naaşını bu şekilde saygıyla sahiplenir mi? Kendime bu soruyu sorup ardından yine kendim cevap verdim.
Cevabım maalesef olumsuz oldu.
Ben seküler Kürtlere haksızlık etmemek için aynı soruyu bu sefer dindar Kürtlere yönelttim.
Yine Allah nasip ederse Kürtler bir gün devlet olduklarında tarihe mal olmuş Mecusi bir krallının mezarını bulup bu tarz bir organizasyonla uğurladıklarında, dindar Kürtler o saygıyı gösterecekler mi?
Buna da cevabım maalesef oldu.
Şimdi denilecek ki niyet okuyorsun, hayır niyet okumuyorum çünkü 28 yıllık hayatımda ikisini de tecrübe ettim.
İşte burada bizi devlet olma kapısına götürüp o kilidi açan anahtarın adıdır ecdada, tarihe saygı.
Diğer bir deyimle milli şuurdur bu.
Biz de en çok eksik olan şey.
(Yazılar, yazarların görüşlerini yansıtmaktadır. Rûdaw Medya Grubu'nun kurumsal bakış açısıyla örtüşebilir ya da örtüşmeyebilir.)
Yorumlar
Misafir olarak yorum yazın ya da daha etkili bir deneyim için oturum açın
Yorum yazın